zeszmacić

zeszmacić: zeszmacić {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk VIIb, zeszmacićcę, zeszmacićci, zeszmacićać, zeszmacićcony, pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'przyczynić się do czyjegoś moralnego upadku lub spowodować to, że ktoś postrzegany jest jako bezwartościowy, podły': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zeszmacić kogoś swoim wpływem. Zeszmacić kogoś w opinii publicznej, w mediach, w prasie. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

zeszmacić — dk VIa, zeszmacićcę, zeszmacićcisz, zeszmać, zeszmacićcił, zeszmacićcony 1. pot. «zrobić z czegoś szmatę; wyświechtać, zszargać, zniszczyć» Zeszmacić ubranie, książkę. Zeszmacony obrus, materiał. 2. posp. «spowodować, że ktoś stanie się szmatą,… … Słownik języka polskiego
zeszmacić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} upaść moralnie, uczynić coś, co powszechnie uważa się za podłe, niecne; często w odniesieniu do kobiety, która zaczęła źle się prowadzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zeszmacić się dla pieniędzy, władzy, sławy … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias